Pierwsze loty za płoty, czyli wspomnienie lata

Plany były znacznie ambitniejsze niż to, co udało nam się zrealizować, ale cóż poradzić, jeśli aura płata figle? Zdarzały się dni, kiedy przelot w jedną stronę trwał dwukrotnie dłużej niż z powrotem na tej samej trasie z powodu wiatru. W takich warunkach lata się nie najlepiej, a przede wszystkim mało bezpiecznie. Poza tym, gdy nie dopisuje pogoda, zazwyczaj brakuje także „publiczności”. Podróżowanie lotnią jest, owszem, przyjemne także dla samego pilota, ale chodziło głównie o zwrócenie uwagi „personelu naziemnego”. Ogólnie rzecz biorąc jest zupełnie nieźle, po prostu mieliśmy apetyt na więcej.

Cieszymy się, że w pierwszym sezonie obecności na nadmorskim niebie daliśmy się poznać i to uznajemy za największy jak na razie sukces. W żadnym razie nie składamy broni i możemy śmiało zapowiedzieć, że wrócimy za rok, by zdyskontować dotychczasowe osiągnięcia. Wcale też nie jest powiedziane, że nie pojawimy się gdzieś niespodziewanie w międzyczasie, więc zachęcamy do bacznego spoglądania w górę, gdy tylko uszu dobiegnie charakterystyczny warkot. To na pewno nie będzie ptak i raczej nie samolot, a może to być Gazeo! Cytując pewnego dobrze zbudowanego gubernatora, lotniarz mówi: „I’ll be back”.