Układ chłodzenia i instalacja LPG

fot. gazeo.plSprawdzenie poziomu płynu w układzie chłodzenia to bardzo prosta czynność, która z reguły sprowadza się do wzrokowej jego oceny w zbiorniku wyrównawczym

Ta bardzo prosta czynność pozwala uniknąć wielu przedwczesnych awarii silników, których przyczyną jest właśnie zaniedbanie obsługi układu chłodzenia (niewłaściwy poziom płynu, zbyt długie jego użytkowanie, stosowanie wody wodociągowej lub nieodpowiednie proporcje składników płynu – koncentratu i wody destylowanej).

Trochę teorii

Układ chłodzenia zapewnia właściwą temperaturę pracy silnika, która gwarantuje odpowiednią jego wydajność, a tym samym niskie zużycie paliwa i emisję szkodliwych składników spalin.

Temperatura płynu chłodzącego we współczesnych silnikach waha się w granicach 108-117ºC.

Aby utrzymać ją w tych granicach niezbędne jest m.in. zastosowanie odpowiedniego płynu chłodzącego oraz zwiększenie ciśnienia w układzie chłodzenia. Jest ono zróżnicowane w poszczególnych jego częściach, co zapewnia cyrkulację płynu niezbędną dla przenoszenia do niego ciepła z płaszcza wodnego silnika, szczególnie po wyłączeniu silnika (kiedy nie pracuje pompa wymuszająca obieg płynu w układzie chłodzenia).

Płyn chłodzący spełnia w silniku 4 podstawowe funkcje:

• odprowadza ciepło z komór spalania silnika (około 30% ciepła ze spalania paliwa),

• zmniejsza możliwość występowania kawitacji, która doprowadza do niszczenia elementów układu chłodzenia silnika (wżery na wirniku pompy i tulejach cylindrowych),

• zabezpiecza przed korozją elementy silnika i układu chłodzenia, które są wykonane z różnych materiałów,

• zabezpiecza układ chłodzenia silnika przed zamarznięciem i związaną z tym możliwością poważnego uszkodzenia jednostki napędowej.

Aby spełnić te zadania płyny chłodzące są mieszaniną wody i glikolu etylenowego lub propylenowego, obniżającego temperaturę zamarzania oraz 5-10% dodatków, które zawierają:

• inhibitory korozji – środki chemiczne hamujące korozję, których działanie polega na tworzeniu na metalowych częściach układu chłodzenia warstwy ochronnej (z uwagi na stosowanie różnych metali stosuje kilka rodzajów inhibitorów korozji),
• stabilizatory rezerwy alkalicznej, które zapewniają odporność płynu na zakwaszenie,
• czynniki maskujące jony, które neutralizują twardą wodę, zapobiegając odkładaniu się kamienia kotłowego w układzie chłodzenia,
• dodatki antypienne, które zapobiegają pienieniu się płynu.

Dodatki do płynu chłodzącego zużywają się w czasie jego eksploatacji. Z tego powodu musi on być wymieniany, zgodnie z zaleceniami producenta pojazdu lub silnika.

W starszych samochodach co 60-80 tys. km lub przynajmniej raz na 2 lata, w nowszych okres ten jest czasami wydłużany do 120 tys. km i 5 lat, dzięki stosowaniu płynów typu longlife.

Zużycie dodatków zawartych w płynie chłodzącym powoduje, że wszystkie wymienione wcześniej zjawiska zaczynają negatywnie oddziaływać na silnik, a powstające przy tej okazji osady mogą być przyczyną ograniczenia przepływu płynu przez układ chłodzenia, doprowadzając w konsekwencji do przegrzania i uszkodzenia silnika.