Opel Mokka LPG ecoFlex - crossover pełną gębą

fot. OpelZgrabna i nierozrzutna - Mokka LPG

Dedykowane instalacje gazowe to u Opla chleb powszedni – w ofercie producenta z Rüsselsheim praktycznie nie ma już dziś modelu, który nie miałby systemu LPG na liście opcjonalnego wyposażenia (pomijając auta użytkowe i mniej popularne pozycje w palecie marki). Sprawa jest o tyle prostsza, że wiele z nich korzysta z tych samych silników, więc jeśli na rynku pojawia się nowy Opel z taką samą jednostką napędową, jaką już ma inne auto dostępne w wersji na gaz, debiut nowicjusza w odmianie LPG to tylko kwestia czasu. Nie dziwi więc premiera oszczędnej Mokki, która ma pod maską 140-konnego, turbodoładowanego czterocylindrowca o pojemności 1,4 l, z którego korzystają już Astra, Insignia i Zafira Tourer. Przygotowanie wsporników i akcesoriów montażowych do danego modelu to osobna kwestia, ale skoro przygotowanie silnika jest na dzień dobry „z głowy”, to już połowa sukcesu.

Według danych producenta – do których należy podejść z rezerwą, aby zderzenie z rzeczywistością codziennej eksploatacji nie okazało się zbyt bolesne – Mokka spala w trybie mieszanym (trochę w mieście, trochę w trasie) 7,7 l gazu na 100 km, emitując przy tym dwutlenek węgla w umiarkowanej ilości 124 g/km (o 13% mniej niż przy zasilaniu benzyną). Adaptowany silnik spełnia rygorystyczne wymogi normy Euro 6, przy czym, w odróżnieniu od współczesnych diesli, wolny jest od nadmiaru drogiego i skomplikowanego osprzętu (dwumasowe koło zamachowe, filtr DPF), który podnosi koszty serwisu i ewentualnych napraw. Potencjalny nabywco Mokki: przemyśl zakup „ropniaka” i poważnie weź pod uwagę alternatywę w postaci wersji LPG ecoFlex!

fot. OpelJaka firma przygotowała zbiornik dla Mokki? To pytanie nie wymaga odpowiedzi...

Oto garść dodatkowych argumentów: umieszczony we wnęce koła zapasowego zbiornik autogazu mieści 34 l paliwa, co powinno wystarczyć na ponad 400 km jazdy na jednym tankowaniu. Nie ogranicza przy tym pojemności ani funkcjonalności bagażnika, ponieważ koło zastąpiono zestawem naprawczym. Przycisk uruchamiający instalację gazową zgrabnie wkomponowano w konsolę środkową tablicy rozdzielczej, skąd za pomocą diody informuje o działaniu systemu obniżającego koszty jazdy, wskazanie poziomu LPG i jego średniego zużycia zintegrowano zaś z komputerem pokładowym. Tak powinno być w każdym samochodzie z fabryczną „gazownią”!

Czy Mokka LPG ma szansę odnieść sukces? Jako samochód już go odniosła – Opel przyjął dotąd 145 tys. zamówień na ten model, a zapotrzebowanie wciąż rośnie, zmuszając producenta do zwiększania mocy produkcyjnych swoich zakładów. Jeżeli nawet wersja napędzana autogazem nie zwiększy popularności modelu jako takiego, może przynajmniej poprawić jego ekologiczny wizerunek, przeciągając na swoją stronę część z tych, którzy wobec braku takiego wariantu w ofercie wybraliby egzemplarze z silnikami wysokoprężnymi. Jako samochód miejski, dla którego najtrudniejszymi przeszkodami terenowymi, z jakimi przyjdzie mu się mierzyć, są krawężniki i progi zwalniające, Mokka potrzebuje diesla jak pies pcheł. Oby tylko Opel rozsądnie wycenił fabryczny system gazowy!